Gastblog: Gun je kinderen vrij spel

Miranda van de webshop Boef en Aap schreef deze gastblog over vrij spel voor ons. Miranda heeft ervaring als sociaal pedagogisch medewerker en heeft jaren lang leiding gegeven aan een groene kinderopvang voor kinderen van 0 tot 12 jaar. Daarnaast is ze ook moeder van 3 jongens. Een hele bulk aan kennis en ervaring dus!

Gun jij het kinderen om in alle vrijheid te mogen spelen?

Dit klinkt natuurlijk als een open deur. Natuurlijk gun je alle kinderen vrijheid en al helemaal om te mogen spelen. Je hebt het beste voor je kind voor ogen. En toch als ik om mij heen kijk zie ik kinderen die eigenlijk gevangen zitten. Gevangen? Nou ja, niet letterlijk natuurlijk. Ik zie zoveel kinderen die over beschermd opgevoed worden, waar ouders of leerkrachten de grenzen sterk bepalen, kinderen die alleen onder toezicht buiten mogen spelen, waardoor er zo weinig bewegingsvrijheid voor het kind zelf in zit. En anno 2019 is er ook nog een super middel in de wereld waardoor kinderen lekker rustig zijn….namelijk beeldschermen in overvloed. Lekker rustig? Ja, voor dat moment wel. Gevangen door een beeldscherm ontnemen we kinderen om in vrijheid te mogen spelen. En dit doen we thuis (ja, ook bij mij thuis gebeurt dit) en op school. Rustig achter een filmpje of achter de computer. Maar wat zouden kinderen nu eigenlijk echt nodig hebben?

Drie jongens is een uitdaging

Zelf heb ik 3 kinderen, allemaal jongens, waarvan er 2 veel onrust in zichzelf hebben. Dit is een uitdaging. Zo een uitdaging dat je af en toe niet meer weet waar je het zoeken moet, alhoewel wij thuis onze draai na jaren zoeken redelijk gevonden hebben. Eerlijk is eerlijk, af en toe vind ik het heeeerlijk als ze achter een tablet zitten want het brengt voor dat moment rust in huis. Maar wat hebben ze nu eigenlijk écht nodig? Wat brengt er op langer termijn rust in henzelf en in huis?

De belevingswereld van een kind

Ik kom er keer op keer achter dat mijn kinderen “aarden” als ze met hun lijf bezig zijn geweest. Op het moment dat ik niet meer weet wat ik met de jongens aan moet weet ik inmiddels; neem een sprint naar buiten. Met in eerste instantie veel tegengas van de jongens zelf. Ze zeggen dan vaak geen zin te hebben om naar buiten te gaan, want in het bos is het saai, op het strand is het zand te mul, in de duinen duurt het te lang voordat we weer thuis zijn, ze hebben daar niemand om mee te spelen, het filmpje wat ze kijken is nog niet afgelopen of het spelletje op de computer nog niet uitgespeeld. Er is altijd wel iets te verzinnen waarom ze niet willen gaan.

Maar, nu komt het….zet door! Zet als ouder op dát punt juist door. Hoe harder de kinderen roepen dat ze geen zin hebben, hoe belangrijker dat jij als ouder doorzet. Probeer eens om naast je kind te gaan staan, vooral als het nog achter een beeldscherm zit. Kruip even in de wereld van je kind, wat speelt zich daar af? Waar is het mee bezig? En probeer het bruggetje te vinden vanuit de belevingswereld van het kind naar dat van jou. Zit je kind verzonken in een filmpje van spiderman? Probeer dan het bruggetje te maken door bijvoorbeeld eens gaan kijken hoe spiderman heeft geleerd om te klimmen. Laten we het gaan uitproberen in een boom in het bos (oké, ik weet het, onze handen en voeten kleven niet). Zo kruip je even in de belevingswereld van het kind en gaat het gemakkelijker met je mee. Want hoe cool is het om te kijken hoe hoog je kan klimmen?

Schud de hersenen wakker

Op korte termijn lijkt het allemaal even fijn als een kind rustig achter een beeldscherm zit, maar op langer termijn ben je er helemaal niets mee opgeschoten. En natuurlijk kan het geen kwaad als dit een uurtje per dag is, we leven nu eenmaal in een wereld van computers en beeldschermen. Maar ieder kind heeft het hard nodig om buiten te zijn, te bewegen en creatief bezig te zijn. Er wordt dan namelijk een ander deel in onze hersenen aangesproken. Het linkerdeel van onze hersenen daar zit onze logica en feiten in opgeslagen, hartstikke handig en nodig. Maar het rechterdeel hebben we ook nodig. Dit is het deel wat er voor zorgt dat we verbanden zien en dat we creatief kunnen denken. Hier zijn veel wetenschappelijk onderbouwde artikelen over te vinden, maar daar wil ik nu verder niet op in gaan. Voor nu is er vooral één ding super belangrijk; ga weer ouderwets ravotten. Ga de natuur in en opzoek naar de creativiteit in je kinderen. Het rechter deel van het brein ligt bij veel te veel kinderen al in slaapstand. Het goede nieuws is, dit deel van je brein kan gemakkelijk wakker geschud worden. Simpelweg door de natuur in te gaan, een potlood te pakken en te gaan kleuren of wat dacht je van figuurzagen. Ouderwets ravotten, rennen door de duinen, klimmen in bomen, speren maken met een zakmes, rollebollen over de grond…

Hup, de natuur in!

Helaas is ons onderwijssysteem sterk gericht op het vergaren van kennis, kinderen worden zo goed mogelijk voorbereid op de “hokjes” van de praktijk. Ze moeten voldoen aan de verwachtingen, regels en het systeem wat wij als volwassenen met elkaar bedacht hebben. Kinderen moeten “normaal” doen en vooral niet teveel dromen. Systematisch wordt ons creatieve brein om zeep geholpen. Laten we als ouders onze verantwoordelijkheid pakken, weg met die telefoon en de natuur in op naar creatieve, weerbare kinderen die mogen stralen door zichzelf te zijn! Wij zijn hun voorbeeld.

Blijf eigenwijs en avontuurlijk,

💛 Miranda