Mijn ervaring met een cursus hypnobirthing

Mijn eerste bevalling was niet wat ik ervan had verwacht. Ik werd met 41+3 weken ingeleid omdat het hartje van onze dochter steeds een beetje wegviel op de CGT. Erg dringend leek het niet, ze hebben er uren over gedaan om te beslissen dat ik ingeleid moest worden, desondanks mocht ik niet even wachten op Folker die onderweg was vanuit zijn werk. Ik voelde me niet erg serieus genomen, was wat bezorgd en had het helemaal gehad met al die toucherende mannelijke artsen. Niet echt een lekker begin kan ik zeggen. Ik kon dan ook totaal niet ontspannen en zat gevangen in een bubbel van pijn toen de wee-opwekkers echt goed hun werk gingen doen. Toen na een weeënstorm van zo’n 2 uur bleek dat ik slechts van 3 naar 4 cm ontsluiting was gegaan, heb ik gevraagd om een ruggenprik. Wat een verademing en ontspanning! Maar tegelijkertijd baal er ik ervan. Ik was het contact met mijn lijf kwijt en het voelt daardoor alsof deze hele bevalling me is overkomen in plaats van dat ik het zelf heb gedaan. En ik wilde het juist zo graag zelf doen!

Mentale blokkade

En dat wil ik deze keer nog steeds. Ergens denk ik dat mijn bevalling niet spontaan op gang kwam omdat ik wist dat onze baby, die veilig was in mijn buik, dan de medische molen in moest in verband met haar schisis. Daar wilde ik haar tegen beschermen. Aangezien deze zwangerschap alle controles helemaal perfect zijn, hoop ik deze keer geen (onbewuste) mentale blokkade op te werpen.  Ik ga er dus van uit dat de bevalling deze keer wel spontaan op gang kan komen. En als dat dan gebeurt heb ik een mooi plan; thuis bevallen in een bad, en zoveel mogelijk samen met Folker. Om ons voor te kunnen bereiden op een natuurlijke bevalling, heb ik hem meegesleept naar een cursus hypnobirthing. Dat ging niet geheel vrijwillig, bij het stukje ‘hypno’ haakte hij al af. Veel te zweverig en vaag…of toch niet?

Hypnobirthing – de theorie

Bevallen is een natuurlijk proces, je lijf is ervoor gemaakt. Medisch ingrijpen zou bij een normaal verloop helemaal niet nodig hoeven zijn. En toch wordt er hier in Nederland vrij vaak medisch ingegrepen, angst lijkt te regeren.

Hypnobirthing houdt in dat je door middel van zelfhypnose en ontspanningstechnieken leert je lijf en gedachten te sturen en te controleren. Je leert je angsten, zorgen en twijfels weg te nemen en een positieve, zelfverzekerde mind-set aan te nemen. Op die manier kun je kalm, rustig en ontspannen door de bevalling heen komen. Hierdoor neemt de kans op een snellere ontsluiting toe, ervaar je minder pijn en is er minder kans op complicaties en medisch ingrijpen.

Ik moet zeggen dat ik dat nog steeds wel een beetje zweverig vind klinken, dus ik moest Folker toch wel een beetje gelijk geven…

Hypnobirthing – de cursus

De cursus zelf was gelukkig echt totaal niet zweverig. Ik heb het ervaren als een dag vol praktische handvaten en fijne oefeningen. Je wordt als vrouw in je (oer)kracht gezet en leert hoe sterk focus en ontspanning kunnen zijn.

De grootste verrassing vind ik nog wel dat Folker net zo enthousiast is als ik! Ik denk dat hij nog meer in zijn kracht is gezet, dan ik in de mijne. Voor de partner is namelijk een grote rol weggelegd tijdens de bevalling. Je vormt met z’n tweetjes een intiem team en hij heeft geleerd hoe hij mij door de bevalling heen kan coachen en tot rust kan krijgen als ik het even niet meer zie zitten. Hij kan nu door middel van hypnose en ontspanningsoefeningen mij laten ontspannen. En dat dat echt werkt bleek aan het einde van de cursusdag toen ik, met zijn hulp, een pijnprikkel mentaal wist uit te schakelen.

Uiteraard komt de verloskundige ook gewoon, maar hopelijk hebben we het met z’n tweetjes dusdanig onder controle dat zij op de achtergrond kan blijven. En mocht het nou toch allemaal niet gaan zoals ik voor ogen heb, dan kunnen we in het ziekenhuis nog steeds prima gebruik maken van wat we geleerd hebben.

En nu oefenen…

We zijn van plan om elke avond tien minuutjes te oefenen, om beter op elkaar ingespeeld te raken en het vertrouwen in een mooie, natuurlijke bevalling te sterken. Ik ben nu bijna 34 weken zwanger, dus we hebben nog even de tijd. En nu maar hopen dat het ook echt uitpakt als een self-fullfilling prophecy. Fingers crossed! Ik kijk in ieder geval al uit naar mijn bevalling, echt waar!

Psst… Als je graag leest hoe mijn bevalling is verlopen, klik hier dan door naar mijn bevallingsverhaal!

*Wij hebben de cursus gevolgd via Mucha Mama, bij Kim in Vierlingsbeek. Echt een aanrader! Kijk op muchamama.nl voor meer info en een overzicht van alle cursus locaties en data.